در پی وصل حسین (علیه السلام)

اول محرم الحرام 1443

19/ 5 / 1400

دلی که در پی وصل حسین می‌جوشد

چو ساغری است که هر حق‌پرست از آن می‌نوشد

سری که در پی عزم حسین می‌کوشد

چو سروری است که بر جن و انس فخر بفروشد

چو افسری است که سیادت به تن می‌پوشد

تنی که در پی نصر حسین می‌کوشد

چو گوهری است که کاستیِ هر گسست می‌پوشد

بگو هرکسی به هرچه خواست فخر بفروشد

که از دل ما حبّ و عشق حسین می‌جوشد

بگو هرکسی به هرچه خواست خود بفروشد

که از دوچشم ما گوهر غلتان بر حسین همی‌جوشد

بگو به شادی و غم هرکسی هرچه خواست پوشد

که از جم و غم ما جز سرشک بر حسین نمی‌جوشد

بگو هرکسی خواست به هر هدف کوشد

که عزم ما جز به نصر حسین نمی‌جوشد

در این زمانه که هرکس هرکسی را به هر نحو خواست  می‌دوشد

وجود ما به شعار حسین زره همی‌پوشد

بگو ذلیل و حقیر ترسو را به دفع ترس ز خود کوشد

که ذلت و حقارت ز ترس خود، از حسینیان رو می‌پوشد

بگو به دنیازده ز شوراب هرچه خواست نوشد

که آب حیات از دل و دیدگان ما همی‌جوشد

بگو به ظالم ظلم‌پرور در آزار ما هرچه خواست کوشد

که عاشقان حسینند رویین‌تن و ظالم عبث همی‌کوشد

بگو مدار انتظار که عاشق ز معشوق خویش چشم پوشد

که عاشق راستین بر محور وصال همی‌کوشد

بگو به بیدادگر اگر از خون پاک ما همی نوشد

که تا قیام قیامت غیرت و حمیّت از خون ما همی جوشد

بگو به جانی خونخوار اگر به سرخی خون ما فخر بفروشد

همیشه تیغ قلع و قمع او از رگ ما همی‌جوشد

بگو به باطل، زهی خیال باطل اگر در پی محو ما همی کوشد

که از قطره قطره خون ما صدها جوانه می‌جوشد

ز جام عشق ما است هر که در جهان حلاوتی نوشد

ز کام ما است هرکه دیبای عافیت پوشد

ز نام ما است هر که به خیر و جمال می‌کوشد

ز بام ما است اگر ز کیوان نور ذوالجلال می‌جوشد

ز گام ما است اگر از زمین چشمه زلال می‌جوشد

پیام ما است حسینی اگر کس بنا است فخر بفروشد

کلام ما است حسینی اگر کس بنا است به راه او کوشد

شعار ما است حسینی و عشقش از نهادمان جوشد

بگو به خصم، همدست شود هر که را علیه ما کوشد

بس است بر شکستش که نام حسین از گوشت و پوست ما می‌جوشد

بگو به دشمن بدخواه به خودنمایی هرچه خواست کوشد

که کیست از خوان نعمت بی‌دریغ حسین چشم پوشد

بگو به خصم اگر با تمام خفت خود، ما را به جنایت فروپوشد

کجا تواند جرعه‌ای از روان پر توان ما نوشد

بگو به ملت آزاده‌ای که در پی احقاق حق همی‌کوشد

که اسوه‌ایم و خاک، کرامت و ارج خون ما نمی‌پوشد

بگو به عالمیان به تحسین بنگرند هرکسی را به عشق حسین می‌کوشد

که گر به خاک و خون شود پیکرش و یا کفن پوشد

کجا عزیز منتقم از خون‌بهای او چشم پوشد

هرآن‌که در اعتلای مکتب پر ارج و بهای حسین می‌کوشد

دمادم و هر لحظه، از جام حبّ ولای حسین می‌نوشد

بگو ز عالمیان سبق بردیم به ویژه زان‌که روز و شب به اعتلای خود کوشد

که خون پاک شهیدان کربلا از دم گرم ما همی‌جوشد