جوادیه

31/ 4/ 99

29 ذی‌القعده الحرام 1441

آید خروش از آسمان   

ناله زنند کروبیان

شیون کنند قدوسیان

جن و ملک، ناسوتیان

هم‌گام و هم‌دل، هم‌زبان

هم‌رازند و هم داستان

در سوگ مولای جوان

 دادند همه از کف توان

دارم ز جودش من نشان

تنها نه من، از هر کران تا بی‌کران

هستی ز جودش شد عیان

مسرور و سرمست مهوشان

ابلیس ز نورش شد نهان

مردند یکجا دشمنان، اهریمنان

راه گریز بگرفتند خسان

در ماتم آقایمان مولایمان

فریاد و ناله هر زمان

ای مردمان! ای مردمان!

با یک صدا شیون‌کنان

گوئید بادا تسلیت بر صاحب عصر زمان