یا جعفر و پیغمبر

17 ربیع الاول 1442

13/ 8/ 99

تابان شده بوم و بر

کون و مکان شد بارور

ای دوست بکن باور

آمد پیام‌آور  آمد پیام‌آور

هم سر آمد و هم افسر

هم دل آمد و هم دلبر

هم جان آمد و هم سرور

آمد به دین حق     هم صادق و هم راهبر

شاد است و دست‌افشان     هر اختر و نیک‌اختر

بنگر تو و نیک بنگر               انبوه ملایک را     بر آن در و آن پیکر

تبریک به هم گویند             بی‌وقفه و سرتاسر

دارند به لبان هر دم               یا جعفر و پیغمبر

هم گشته ورد ما                   یا جعفر و پیغمبر

برگو تو هم با ما                   یا جعفر و پیغمبر

برگو از صمیم جان              یا جعفر و پیغمبر

بر ما نظر بنما                       بر ما تو خود بنگر

آمد به جام ما                       شیرین‌تر از شِکّر

آمد به نام ما                         امن و امان یک‌سر

آمد به کام ما                        هم گوهر و هم زیور

خورشید ثناگویان               تابید به هر خاور

مهتاب نورافشان                  زین رحمت پهناور

ابلیس شده عاجز                ز اعمالِ شرم‌آور

شیطان شده رانده                دارد به جان آذر

ریزد به روی او                     هم خاک و خاکستر

بارد به سوی او                    هم آتش و هم اخگر

نالان و پریشان شد              عمرش شده آخر

گیتی شده آباد                     بهتر شود و بهتر

مینو چراغان است               از یُمن پیغمبر

مینای سعادت هم               ما را چو چتر بر سر

کآمد همای صدق               مصداق صدق‌گستر

خندان و شادمانیم              از صادق و از جعفر

گردیده نبی خندان               فرزند چو گرفت در بر

در شور و نشاط بستان         از این گل نوبر

چون غنچه شکوفا شد       بر ما دل و هم دلبر              

بگرفته در آغوشش              پیغمبر ما جعفر

بگذاشته بر دوشش              میراث پیغمبر

عهد نبوت را                        او هست میراث‌بر

تندیس عترت را                   او هست حیات‌گستر

ثقل رسالت را                      او هست راهبر

آیین امامت را                      آموزنده و  یادآور

بنیاد وصایت را                    او زینت و او زیور

ایفای امانت را                     او مبدأ و او مصدر

گلبانگ صداقت را              او منبع و او محضر

تحسین و ثنا گوییم             بر این پدر  یک‌سر

تعظیم و وفا گوییم              بر این پسر یک‌سر

تبریک به هم گوییم             میلاد دو فرخ‌فر

فرخنده و مسروریم             بشکفته چو نیلوفر

به‌به از این میلاد                   میلاد روح‌پرور

به‌به از این میلاد                   میلاد جان‌پرور

سوگند نموده یاد                 بر این پدر و پسر

فرمود «و والد» را                یعنی سوگند به پیغمبر

فرمود «و ماولد»                 سوگند به این پسر

گشت سوگند مؤکدتر          فخر دو جهان جعفر

زین مهتر و آن مهتر             نیست در جهان برتر

از بهر مصداقش                  از جستجو بگذر

ریبی به دل مگذار                دل بگذار و زود بگذر

انکار بران از سر                   بر امر خاتم و جعفر بگذار سر

هرگز مباش خودسر             نِه بر پای پیمبر سر

***

از میلاد پدر از میلاد پسر    خلقت داده ثمر

فرموده «و والد و ماولد»    یعنی تبریک و بشارت بادا بر  کل بشر

سوگند خدا بر هردو، داده خبر

جز خاتم و صادق جعفر

نیست بر این کریمه مصداق صدق دیگر