فتح المبین - راهیان نور
ای نازنین! ای نازنین!
فتح المبین آسان مبین
آسان مبین فتح المبین
رو فکه و نُصرت ببین
حسرت مخور حیرت ببین
چذابه و رملی زمین
شن ها روان شورآفرین
بوسه زنان برپیکرِ باخون عجین
کو شاهدان؟ رزمندگان نازنین؟
آوای قرآن و دعا نصرآفرین؟
کو سنگر فخرآفرین؟
برگو تو هم صدآفرین!
راندند چگونه دشمن ضدخدا از این زمین
راندند چگونه خصم ضد خلق و ضد دین زین سرزمین
راندند با تلاش، باعزم جزم، بامشت سخت آهنین
راندند با همت و با غیرت برخاسته از ایمان و دین
راندند با شور دعا، عشق امیرالمؤمنین
راندند با توسل بر حضرت زهرا، با نور قرآن مبین
راندند با توکل بر خدا با توسن صبر و یقین
برگو تو از میدان مین
تعدادشان بود بیشمار، بودی هزاران در هزار، دروصف ناید بیش از این
واپرس از رزمندگانی که فتادند در کمین
واپرس از کانال شهیدان مهین
واپرس از کانال مخوف پر ز مین
واپرس از کمیل، گردان ناز و نازنین
واپرس از کربلا در آن زمین
خورشید بودی شرمگین
از اختران تشنه مانده بر زمین
بگذارتا بگذرم زین ماجرا افسرده و دل سخت غمین
امابه دشت آلاله ها روئیده بین
از خونِ سرخ رنگی شده خم کرده سر سوی زمین
آری! عزیز! آسان مگیر! آسان مبین!
بگذار به جای پا بر این خاک تو جبین
با سر برو نی با قدم در این زمین
باش با وضو هرگز مباش غفلت‌نشین
آری! ترا سوگند سخت! سوگند دین
آسان مگیر! آسان مبین!
